Ik ben in de loop van 2010 bij de Hondenclub Koudum gekomen met mijn vorige hond Ronja. Ronja was een Kooikerkruising, die ervan genoot om samen met mij aan het werk te zijn en moeilijke opdrachten uit te voeren (zoals het ras vroeger ook in de eendenkooien altijd in opdracht van de baas aan het werk was).  Je kunt wel zeggen dat ze die uitdaging echt nodig had, omdat ze zich anders ging vervelen en dan haar aandacht juist op de verkeerde dingen ging richten. We zochten dus uitdagende lessen met veel afwisseling, aandacht en vooral: speelsheid. Dat hebben we bij Alinda helemaal gevonden. In de lessen met een combinatie van behendigheid en gehoorzaamheid kwam Ronja helemaal tot haar recht. Ze was de rest van de week een voldane en innig tevreden hond, waar we enorm veel plezier mee gehad hebben. Tot ons enorme verdriet is ze toen ze tweeëneenhalf was na een aanrijding overleden.

Niet lang daarna kwam gelukkig Muoike bij ons: een kruising Stabij-Kelpie van toen 7 weken oud. Vooral om haar goed te socialiseren met andere honden, maar ook voor ons eigen plezier hebben we ons meteen weer aangemeld bij Alinda. Wat een heerlijke tijd is dat toch, dat je met je pup tussen die andere hondendreumesen lekker op dat groene veld met elkaar bezig bent. Behalve dat je spelenderwijs een sociale hond krijgt die naar je luistert, kun je bovendien aan Alinda al je vragen kwijt over dingen waar je thuis tegenaan loopt: blaffen naar bezoek, happen naar je voeten, zindelijkheid, noem maar op. En het antwoord is op maat, want Alinda kijkt echt naar je hond. Ik bedoel: ze ziet de persoonlijkheid van de hond, niet alleen door de raskenmerken van de Stabij en een Kelpie uit haar hoofd te kennen, maar vooral door haar goed te observeren en aan te voelen.